သူၾကီးဘစီ ႏွင့့္ ရြာသားမ်ား

ကြ်န္ေတာ္ဟာငယ္ငယ္ကေလး ကတည္းက အဖိုးေတြ အဖြားေတြနဲ ့ေနခဲ့တာပါ အသက္ျပည့္လို
့ေက်ာင္းသြားရျပန္ေတာ့လဲသူတို ့ပဲေက်ာင္းအပ္ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို႔လုပ္ခဲ့တာ~~~~~~~~~
တေန ့တေန ့ဆံုးမလိုက္တာလဲမေျပာေနနဲ ့ေတာ့ နားကိုမဆံ့ေတာ့တာ သူမ်ားပစၥည္းမခိုးရ-ရန္မ
ျဖစ္ရ ဘုရားတရားလဲမေမ့နဲ ့ေပါ့ သူမ်ားကိုလဲသြားျပီး အနာတရျဖစ္ေအာင္ ထိခိုက္ေအာင္မလုပ္ရ
ဒါေတြနဲ ့ပဲ ေန ့စဥ္နဲ ့အမ်ွဆံုးမေနတာ ၾကာလာေတာ့ ဆံုးမတာမထင္ေတာ့ဘူး ဒီအဖိုၾကီး အဖြား

ၾကီးေလ အလကားရတိုင္းေျပာေနတယ္ဆိုျပီးစိတ္ထဲမွာခံစားလာရတယ္ :P ဘယ္လိုထင္ထင္ သူ
တို ့ကေတာ့ဂရုမစိုက္ေရးခ် မစိုက္ပဲ ဆံုးမျမဲဆံုးမေနတာပဲ တေျဖးေျဖးနဲ ့စကားေတြကနားေရ၀
လာတယ္ အသက္ကေလးလည္း ဆယ့္ေလး ဆယ့္ငါးေလာက္လဲေရာက္ေကာ စဥ္စားတတ္လာ
ျပီ သူတို ့ေျပာျပေနတာေတြက တကယ္လို အပ္ပါလားဆိုတာကို နားလည္လာတယ္~~~~~~~
ေၾကာ္ျငာ၀င္လိုက္အံုးမယ္ ကြ်န္ေတာ္က ရြာသားဗ် ကြ်န္ေတာ္ရွစ္တန္းႏွစ္ေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္း
တစ္ေယာက္ရခဲ့တယ္ ေတာ္ေတာ္ကိုခင္ၾကတာ ဒါေပမဲ့ စရိုက္ခ်င္းက မတူဘူး သူကနည္းနည္းစ
ရိုက္ဆိုးတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ၾကြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး :P ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္နဲ ့ ညီအကိုလဲခင္လာ
ေရာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ေျပာၾကေမးၾကတာေပါ့ အဲ့ခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္သူ ့အေၾကာင္း
သိရတာက သူဟာ ပိုက္ဆံရွိ အသိုင္း၀ိုင္းကဆင္းသက္လာျပီး သူ ့အေဖက ဗိုလ္မွဴးတစ္ေယာက္ျဖစ္
တယ္ သူ ့အေမကေတာ့ ရံုး၀န္ထမ္းေတာ့ ရံုး၀န္ထမ္းပဲ ဘာရံုးကို ၀န္ထမ္းတာလဲေတာ့မမွတ္မိေတာ့
ဘူး ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ခင္လာတဲ့တေလွ်ာက္လံုးမွာ သူ ့မွာ ပိုက္ဆံျပတ္သြားတယ္လို ့မရွိဘူး (၉၀)တန္ေတြ
ကို ပလူပ်ံေနတာပဲ ကြ်န္ေတာ့ကိုလဲ အျမဲတမ္းေပးသံုးပါတယ္ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူ ့ကို အားက်မိ
ခဲ့တာ ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာက တစ္ေန ့လုပ္မွ တစ္ေန ့စားရတာေလ ဘယ္ကလာ သူ ့လို သံုးစြဲနိုင္မွာလဲ
(၉၀) တန္ကိုင္နိုင္ဖို ့ေနသာသာ ျပား(၅၀)တန္ကိုင္ဖို ့ကို အသည္းအသန္လုပ္ေနရတယ္~~~~~~~
တစ္ေန ့ေတာ့ သူ ့ကို အားက်ျပီး အိမ္မွာ (အဖိုးနဲ ့အဖြား) မွာ ပိုက္ဆံလိမ္ေတာင္းၾကည့္လိုက္တယ္
ေက်ာင္းမွာအလွဴလုပ္မွာမို ့လို ့ပိုက္ဆံထဲ့ရမယ္ ဘာညာေပါ့ အဖိုးနဲ ့အဖြားလည္း တကယ္ေအာက္ေမ့
ျပီး ငါ့သားဘယ္ေလာက္ေတာင္လို လို ့လဲ ေျပာေလ ေမတို ့ရွာၾကံေပးပါ့မယ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းအဲ့ခ်ိန္
မွာသြားျပီးေျပးသတိရလိုက္တာက ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း ျပီးေတာ့ သူ ့ရဲ ့ကိုးဆယ္တန္ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္
လည္း မေျပာရဲ ေျပာရဲ နဲ ့ေျပာခ်လိုက္တယ္ (၉၀)လိုပါ၏လို ့~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အဖိုးနဲ ့အဖြားလည္း မ်က္လံုးျပဴးကုန္တာေပါ့ ဒါေပမဲ့ သူတို ့မ်က္လံုးျပဴးတာၾကာရွည္မျပဴးလိုက္ရပါဘူး
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တီးတိုး တီးတိုး နဲ ့အခန္းထဲ၀င္သြားၾကတယ္ ဘာေတြလုပ္လဲေတာ့သိဘူး :P
ကြ်န္ေတာ္လည္း လူငယ္ပီပီ စူးစမ္းဆိုတာကို ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး စပ္စုရန္ေနာက္ကလုိက္ၾကည့္လိုက္တယ္
အဲ့ဒိမွာစေတြ ့တာပဲ အဘိုးၾကီးနဲ ့အဖြားၾကီး ကုတ္ေခ်ာင္း ကုတ္ေခ်ာင္းနဲ ့စုထားေဆာင္းထားတာေလးေတြ
လိုက္စုေနတာေတြ ့လိုက္ရတယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္းေတာ္ေတာ္သနားသြားတယ္ သနားေတာ့ေကာ ဘာတတ္
နိုင္ေတာ့မွာလဲ စကားကလြန္သြားျပီကို ကြ်န္ေတာ္လည္းဆက္မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေခ်ာင္းေနတဲ့အလုပ္ကိုရပ္အိမ္
ေရွ ႔ မွာသြားထိုင္ေနလိုက္ေတာ့တယ္~~~~~~~ခဏေလာက္ေနေတာ့လင္မယားႏွစ္ေယာက္ျပန္ထြက္လာ
ျပီးတစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္လို ့ကြ်န္ေတာ့ကို စကားစေျပာၾကတယ္ လူေလးရယ္ ေမတို ့မွာလဲ ငါ့
ေျမးေတာင္းတဲ့ (၉၀)ေတာ့မရွိဘူး ဒီမွာ အကုန္းလံုးေပါင္းမွ (၄၇) က်ပ္ပဲရွိပါတယ္ကြယ္ ဒါေလးပဲယူပါလို ့
သားဆရာမကိုေျပာျပေပးပါကြယ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းစိတ္ထဲၾကိတ္ျပံဳးေနတာေပါ့လက္လည္းပိုက္ဆံဆီကို
အေရာက္ ပါးစပ္ကလည္းေျပာလိုက္ေသးတယ္ (၄၇)က်ပ္ဆိုေတာ္ေတာ္ေျပာျပမွရမွာလို ့ ေပးေပးၾကည့္မယ္
မရဘူးဆိုရင္ေတာ့သားလည္း မသိဘူးေနာ္ဆိုျပီး ျပန္လို ့ေတာင္ ခ်ိန္းေၿခာက္လိုက္ေသးတယ္~~~~~~~~
အဖိုးနဲ ့အဖြားလည္း “ေအးပါကြယ္ ရေအာင္သာေျပာေပးပါလူးေလရယ္” လူေလးရဲ ့ပညာေရးလဲရွိေသးေတာ့
သူ တို ့ကိုေၾကနပ္ေအာင္လုပ္ေပးရမွာေပါ့ သူတို ့မေၾကနပ္လို ့ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ရင္ အဖိုးတို ့လိုပဲ လယ္တဲ
ေခ်ာင္းထဲမွာ သူမ်ားခိုင္းတာလုပ္ရမွာဆိုးလို ့ပါကြယ္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကြ်န္ေတာ္လည္း အင္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာလုပ္ျပီး ပိုက္ဆံ (၄၇)က်ပ္ကိုယူလိုက္ေတာ့တယ္~~~~~
ေနာက္ေန ့ေက်ာင္းသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ေက်ာင္းထိပ္ ကြမ္းယာဆိုင္မွာေတြ ့တယ္ ပိုက္ဆံ
(၄၇)က်ပ္ဆိုတာကလဲ တစ္ခါမွ မကိုင္ဘူးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကိုဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္ဘယ္လို ဘယ္ပံုရလာတယ္
ဆိုတာကို ဒီေကာင္မေမးတဲ့အျပင္ ေဆးလိပ္ေတာင္ ေသာက္မပ်က္ဘူး အဲ့ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းက ဒါဆို
အေတာ္ပဲငါ့မွာ ပိုက္ ငါးဆယ္ ပါတယ္ ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းေျပးရေအာင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ရင္ေတြတံု
ေနတာနဲ ့ေအးေကာင္းသားပဲလစ္စို ့ဆိုျပီး ေျပၾကပါေလေရာ~~~~~~~ေက်ာင္းတာေျပးတယ္ ဘယ္ကိုသြား
ရမွန္းကြ်န္ေတာ္မသိပါ သူငယ္ခ်င္းေခၚရာကိုလိုက္ေနရတယ္ အဲ့ေန ့က သူ ့မွာ ဆိုင္ကယ္ပါတယ္ သူေမာင္းရာ
ေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနရတယ္ ပထမဦးဆံု ၀င္တာက ေခါင္ရည္ဆိုင္ ခက္တည္တည္ပဲ သူက
ေခါင္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ၀င္သြားျပီးေသာက္ေနတာ ကြ်န္ေတာ္လည္း အျပင္မွာ မေစာင့္ေနနိုင္တာနဲ ့ အထဲကိုလိုက္
၀င္သြားျပီးထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေတာ္ေတာ္ကို ဇိမ္ရေနတာ ကြ်န္ေတာ့မွာ အံၾသလို ့
ကိုမဆံုးဘူး ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ဒီလိုေခါင္ရည္ ေသာက္ေနတာ ေရာင္းတဲ့လူကလဲေရာင္းေနတယ္
ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ထင္ထားတာက ေက်ာင္းသားေခါင္ရည္မေသာက္ရ ဥပေဒရွိတယ္ေအာင့္ေမ့ေနတာ
ေတာ္ေတာ္ေသာက္နိုင္တဲ့ေကာင္ပဲ ဒီေလာက္ေသာက္တာေတာင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး မမူးဘူးသူမွမမူးတာ ငါလဲ
ေသာက္မယ္ဆိုျပီး ေခါင္ရည္အခ်ိဳတလံုး မွာခိုင္းလိုက္တယ္ ပထမတစ္ခြက္စမ္းေသာက္လိုက္ျပီ “အား”လည္
ေခ်ာင္းထဲကို သံရည္ပူေလာင္းထဲ့သလိုပဲ ခံလိုက္ရတယ္ ကဲဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လွတာ ဒုတိယ တစ္ခြက္
နည္းနည္းေတာ့ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴ၀င္သြားတယ္ေခါင္းထဲမွာလဲ ရစ္သီရစ္သီနဲ ့ဆုိေတာ့နည္းနည္းေနလို ့ေကာင္း
သလိုပဲ လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္လူက အေကာင္ပိုၾကီးသြားသလိုပဲပတ္၀န္းက်င္ကိုနည္းနည္းေမ့လာတယ္
စကားေျပာရင္လဲ အက်ယ္ၾကီးေျပာလာတယ္ ေနာက္ခြက္ေတြေနာက္ခြက္ေတြ ဆက္ေသာက္လိုက္ေတာ့ ပတ္
၀န္းက်င္ကိုကြ်န္ေတာ္လူမထင္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ဟာကို စကားေျပာခ်င္သလိုေျပာ အက်ယ္ၾကီးလဲ ေအာ္ခ်င္ေအာ္
ေနတာၾကာလာေတာ့သူငယ္ခ်င္လုပ္သူလဲ ေနာက္တေနရာဆက္ခ်င္တယ္နဲ ့တူပါတယ္ က်န္ေနတဲ့ လက္က်န္
ေလးကိုအကုန္ျဖတ္လိုက္ျပီး “ကဲရွင္းမယ္ေဟ့” ဆိုျပီး ပိုက္ဆံရွင္းလိုက္တယ္ ကဲေမာင္ေက်ာင္းေျပးေနာက္တေန
ရာဆက္ျပန္ျပီးဘယ္ကိုလဲေတာ့မသိဘူး သူငယ္ခ်င္းတြဲေခၚရာကိုလုိက္ရင္ဆိုင္ကယ္ေပၚတတ္လိုက္တယ္ ကြ်န္
ေတာ္ ေတာ္ေတာ္မူးေနျပီ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး “ငါေတာ္ေတာ္မူးေနျပီကြာ” တေနရာရာ ပို ့ေပးပါ ငါအိပ္ခ်င္ေနျပီအဲ့
ေနာက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္လဲဘယ္ကိုေမာင္းလဲမသိေတာ့ဘူး ဆိုင္းကယ္စီးရင္း ေလတိုက္ကိုခံလာလိုက္တာ
ပို လို ့ေတာင္မူးသြားတယ္ ေနာက္ေတာ့ ရပ္ကြက္ တခုထဲကို ေရာက္သြားတာေတာ့သိတယ္ အဲ့ေနာက္အိမ္
တစ္အိမ္ထဲကို ဆိုင္ကယ္၀င္သြားတယ္ ဒါေတြသိေနတယ္ ေနာက္ဆံုး ခံုတစ္ခုေပၚမွာ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေနျပီး
ေမွာက္ခံုၾကီး ျဖစ္ေနရေတာ့တယ္ မ်က္လံုးက မဖြင့္နိုင္ဘူး နားကၾကားေနရတယ္ “တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္
လဲ” “ႏွစ္ဆယ္ငါးက်ပ္” ဒါဆိုႏွစ္ေယာက္ယူမယ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္ေျပာေနတာေတြ အကုန္ၾကားေနရတယ္
မိန္းခေလးအသံေတြလဲ ဆူညံေနတယ္ ေရေမြးအနံေတြကလဲ နာေခါင္းထဲကို လာကလိေနတယ္ အဲ့ေနာက္ေတာ့
မိန္းခေလးတေယာက္တြဲျပီး အခန္းတစ္ခန္းထဲကို တြဲ၀င္လာတယ္ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္မရုန္းကန္နိုင္ဘူး ကြ်န္ေတာ့မွာ
အားအင္ေတြမရွိေတာ့ဘူး ထိုမိန္းခေလးသယ္ေဆာင္ရာေနာက္ကို လိုက္ပါေနခဲ့ရတယ္ အဲ့ခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့သူငယ္
ခ်င္းလဲ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ မသိေတာ့ဘူး သူလဲ သတိမရေတာ့ဘူး “ကြ်န္ေတာ္အိမ္မက္ေတြ မက္ေနတယ္ နာ
ေခါင္းထဲမွာ ေရေမြးန ့ံရယ္ အျမင္အာရံုမွာ မိန္းခေလးတေယာက္ မွံု၀ါး၀ါးနဲ ့ သူကို ကြ်န္ေတာ္တြန္းထုတ္ေနမိတယ္
ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့လက္ေတြလွဳပ္မရဘူး အားအင္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာ အိမ္မက္ပဲေလဆို
ျပီး အားအင္ကို အတင္းဆုစည္းလိုက္ျပီး ရုန္းထလိုက္တယ္ “ဟာ” အိမ္မက္မဟုတ္ပါလား တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္
ျဖစ္ေနပါလား ငါဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးေနမိတယ္ မိန္းခေလးကလဲ ကြ်န္ေတာ့ကို
“ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ျငိမ္ျငိမ္ေနပါ ျပီးရင္ ျပန္ရအံုးမယ္တဲ့” အဲ့ခ်ိန္မွာကြ်န္ေတာ္အသိေတာ္ေတာ္၀င္လာျပီ ကြ်န္
ေတာ့အျဖစ္အပ်က္ကို ထိုမိန္းခေလးအားရွင္းျပလိုက္ေတာ့ မိန္းခေလးလဲ ဒါဆိုငါ့ေမာင္အရြယ္ပဲေပါ့ ငါ့ေမာင္က လူ
ေပါင္းမွားသြားတာပဲ ေနာက္ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ စဥ္စဥ္ခ်င္ခ်င္ လုပ္ေပါ့ကြယ္ ေနာက္ဆိုဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုဘယ္ေတာ့
မွေရာက္မလာေစနဲ ့အမတို ့က ၀ါသနာပါလို ့လုပ္စားေနတာမဟုတ္ဘူး ငတ္လို ့လုပ္စားေနၾကတာ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုမ်ိဳး
ရတဲ့ပိုက္ဆံကိုေတာ့မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး ငါ့ေမာင္အဖြားေတြစီက ေတာင္းလာတဲ့ပိုက္ဆံ အမျပန္ဆိုက္ေပးလိုက္မယ္
မနက္ၾကရင္ ျပန္ေပးလိုက္ၾကားလားဆိုျပီး ဆံုးမေနတယ္ ကြ်န္ေတာ္ဘာျပန္ေတျပာရမလဲ ဘာမွလဲျပန္မေျပာနိုင္
ေတာ့ဘူး အဲ့ဒါနဲ ့မ်က္ႏွာသြားသစ္ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ငါးနာရီထိုးေနျပီ မ်က္နွာသစ္ျပီးျပန္လာေတာ့
ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လိုသြားယူလိုက္လဲမသိဘူး ေကာ္ဖီတခြက္ မိန္းခေလးလွမ္းေပးတဲ့ေကာ္ဖီကိုေသာက္ရင္း မ
နက္ျဖန္ မိုးလင္းလို ့ေတြ ့ရမယ့္ အဖိုးနဲ ့အဖြားရဲ ့မ်က္နွာကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲစဥ္းစားရင္~~~~~~~~~~~